PAS OP VOOR DE GYMBRO
Waarschijnlijk heb je hem al wel eens gezien. Die persoon in de sportschool die een beetje rondloopt en van machine naar machine hopt, zelf niet echt traint, maar dan ineens naast je staat, je even bekijkt en dan losgaat met heel veel advies. We hebben het hier natuurlijk over de enige echte ‘Gymbro’. Loerend loopt hij door de sportschool, op zoek naar zijn volgende ‘slachtoffer’. Niet de vriendengroepen die aan het trainen zijn, nee, hij zoekt naar de wat ongemakkelijk uitziende persoon, man of vrouw, die alleen bezig is. Eenmaal gedetecteerd, loopt hij er doelbewust op af, als een luipaard naar z’n prooi.
Bijna elke gym heeft ze. Vaak zien ze er goed gespierd uit en lijkt het net alsof ze rondlopen om gezien te worden. Maar we zien ook steeds vaker de wat minder goed gevormde Gymbro rondlopen. Degene met een buikje, gelijkend op Dilbert uit de gelijknamige strips. Maar wel met dezelfde missie, namelijk jouw uitleggen hoe het allemaal moet.
En begrijp ons niet verkeerd, het maakt niet uit hoe je eruit ziet, dik of dun, lang of kort. Nee, het gaat hier om iets anders: de goedbedoelde adviezen die altijd op een verkeerd moment lijken te komen en vaak ook gebaseerd zijn op… niets eigenlijk. Het ‘van horen zeggen’ -principe. De wandelgangenwaarheid.
Wat nu als jij het slachtoffer bent? Ons advies: blijf rustig, aardig en bedank de Gymbro voor zijn advies, maar vertel erbij dat je liever alleen traint. Ga niet in discussie, want wat je ook zegt, de Gymbro heeft er een antwoord op. Zijn wil is wet.
Een klant van ons vertelde onlangs zijn ervaring met een Gymbro. Hij was met het Fitter is Beter-programma bezig en lag op een bankje voor een chest press met dumbbells. En daar was hij ineens, de Gymbro. Net toen onze klant met zijn laatste kracht (want we trainen tot failure) de voor hem zware dumbbells naar boven drukte, en rustig wilde laten zakken, zei de Gymbro veel te luid: ‘Je kunt beter met een barbell werken, hoor!’. Onze klant had de Gymbro niet zien aankomen en schrok enorm. De Gymbro stond bijna tegen het fitnessbankje aan, aan de kant van z’n hoofd. Van schrik liet onze klant bijna z’n dumbbells vallen. ‘Zie je wel, dumbbells zijn veel te lastig voor jou!’, zei hij er nog achteraan en nog steeds veel te luid.
Onze klant perste er nog een glimlach uit, rustte een minuut en begon aan z’n laatste set. Maar de Gymbro was er nog. Negeren hielp niet. Toen onze klant z’n dumbbells omhoog drukte en weer wilde lagen zakken, voelde hij ineens twee handen die zijn armen ondersteunden, alsof onze klant het gewicht niet meer zou kunnen tillen. Onze klant ging recht op zitten en vertelde dat hij hier niet van gediend was. De Gymbro werd boos, liep weg en mompelde een paar verwensingen. Geen prettige ervaring voor onze klant.
Nu bedoelt de Gymbro het waarschijnlijk allemaal niet kwaad. Hij wil oprecht alleen maar helpen en is overtuigd van zijn kennis en ervaring. Alleen de senior medewerkers van de sportschool zelf, hebben (min of meer) zijn respect. Maar die moeten net in de buurt zijn als zoiets gebeurt en vaak is dat niet het geval. Dus nogmaals ons advies: ga niet in discussie en bedank de Gymbro voor zijn advies, maar zeg er gelijk bij dat je alleen wilt trainen. Ga pas verder als hij weg is. En soms zul je de boodschap een paar keer moeten herhalen.
Wordt het laster en voel je je ongemakkelijk, ga dan naar een medewerker van de sportschool en leg uit wat er is gebeurd. Die zal de Gymbro aanspreken op zijn gedrag.
Ps. We hebben het hier steeds over ‘hij’ en ‘ zijn’. Gymbro’s zijn altijd mannen. We hebben nog geen vrouw kunnen ontdekken die dit gedrag vertoont.